30 juni - Mount Saint Helens

Temperatuur 25C

Onbewolkt
Gereden 386km

Voor degene die niet weet wat er met Mount St. Helens is gebeurd, het volgende. Deze berg, eigenlijk een vulkaan, is op 18 mei 1980 tot uitbarsting gekomen. De uitbarsting begon met een gigantische aardverschuiving van de noordflank van de berg gevolgd door een ontploffing van de top van de berg. Deze ontploffing had een kracht van 150 maal de atoombom op Hiroshima. Het gevolg was dat het leven in  een zeer groot gebied werd vernietigd. Bomen knakten als luciferhoutjes waarbij alle takken van de bomen werden gerukt. Een nabij gelegen meer werd gevuld door as, bomen, takken en puin en zorgde voor een gigantische modderstroom. In totaal zijn 57 mensen om het leven gekomen door deze uitbarsting. Voor een idee kijk dit youtube filmpje.

Direct na het drama zijn grote gedeeltes weer opnieuw ingeplant met dennen en sparren voor de bosbouw. Voornamelijk om erosie tegen te gaan. Een gedeelte dicht bij de berg is ongemoeid gelaten om te kijken hoe de natuur zich weer hersteld. Je ziet nog overal bomen liggen, evenwijdig met ontplofte noord kant.

Omdat van de oorspronkelijke weg ook een gedeelte is verdwenen, moet je om de voet van de berg te bereiken, 50 kilometer heen en via dezelfde weg ook weer terug. Geen straf, de natuur hier is prachtig. Veel donkergroene bossen en mooie uitzichten. Overal zijn Scenic views om even te stoppen en elke keer komt de berg dichterbij. Op het eind ligt het Johnston Ridge Obeservatory. Daar krijg je een goede indruk hoe krachtig de ontploffing moet zijn geweest. 

Sonja "vliegt" over het rampgebied in het Forest Learning Center

De vallei waar in 1980 de modderstroom door ging. Mt St. Helens links op de achtergrond op 16km afstand

Afstand tot de berg 13km

Afstand tot de berg 9km

Leven is terug gekeerd, hier een grond eekhoorn tussen de vele bloemen die hier overal bloeien

Bij het observatie punt op 7km afstand tot de berg

De verdwenen noordkant van de berg

Afgeknakte bomen 

29 juni - Portland

Temperatuur 27C

Onbewolkt
Gereden 120km

Portland is een grote stad met ongeveer 650 duizend inwoners. Door de stad loopt de Willamette rivier. Daardoor heeft de stad vele bruggen die de beide helften met elkaar verbinden. Langs de rivierzijde loopt een groen lint van wandelpromenade/park. Ook in Portland hebben we een aantal plaatsen van WIDM opgezocht. De eerste was niet moeilijk, de Hawthorne Bridge uit aflevering 1, spel 2. Dit is de oudste hefbrug van Amerika, opengesteld in 1910. De totale lengte van de hele brug is 421 meter, het hef gedeelte is 74 meter lang en kan 33 meter omhoog.

Een volgend punt die we bezochten is het Pioneer Courthouse plein. Hier werden gratis proefsamples ijs uitgedeeld. Dat was handig met dit warme weer. Overal in de buurt kwamen we herkenningspunten tegen die ook in WIDM te zien zijn geweest.

In de buurt van dat plein zat ook de Sephora winkel waar we voor Anne nog wat make-up items moesten halen. Omdat we niet de hele dag met een tas wilden lopen hadden we dat uitgesteld voor later op de middag. Maar toen we terugkwamen was het hele plein en omgeving afgezet door de politie omdat er een demonstratie van ultra rechts een beetje uit de hand aan het lopen was met als gevolg vechtpartijen. De Sephora winkel konden we nog net bereiken.

Wat opvalt is dat je overal in de stad elektrische stepjes tegenkomt. Deze kun je met een app ontgrendelen en gebruiken. Betalen doe je per minuut via de app. Als je de step niet meer nodig hebt parkeer je hem ergens op de stoep. Naast de vele stepjes, zijn er zeker net zoveel zwervers in de stad. Ze liggen en zitten overal.

Daarna door naar de grootste onafhankelijke boek winkel ter wereld, Powell's books. Deze kwam voor in aflevering 3 van WIDM. Oppervlakte van de winkel 6300m2. Elk genre is er te vinden onderverdeeld in verschillende kleuren "rooms".

Op zaterdag is er altijd markt op een gedeelte van de promenade langs de rivier. Ook hier overheen gestruind. Erg kleurrijk en leuk om te zien. Geluncht in een restaurant die "mothers bistro" heette. Ook nog een aantal keren gestopt om een bakkie koffie te doen in een Amerikaanse coffee shop, dus geen wiet shop.

Bij Pittock Mansion boven op een heuvel nog even van het uitzicht over de stad genoten. Ook dit punt zat in WIDM aflevering 1 bij de executie test. Ook hier weer een bruidspaar gezien die nu een foto reportage aan het maken waren.

Het laatste WIDM punt wat we vandaag bezocht hebben is de Bleu Heron Paper Mill en de Willamette falls. Deze kwam voor in aflevering 2. Echter kon je niet echt dicht bij deze waterval komen. Alleen van een afstand wat kunnen bekijken.

Hawthorne Bridge

Hawthorne Bridge

Doorkijkje over de Willamette rivier

Promenade langs de waterkant

IJs samples op Pioneer Courthouse Square

Pioneer Courthouse square

Coffee shop

Veel zwervers die her en der in de stad liggen/rondhangen

Overal elektrische stepjes die je met een app kunt huren

Saturday market met live muziek

Powel's bookstore

Duizenden boeken in alle genre's die je maar kunt bedenken

Uitzicht vanaf Pittock Mansion over Portland

Willamette Falls en Bleu Heron Papierfabriek

28 juni - Columbia river en kloof

Temperatuur 24C
Licht bewolkt
Gereden 115km

De route vandaag ging van Hood River naar Portland, langs de Columbia rivier. Eerst via de snelweg I84 maar later via de historische old Columbia River Highway nr 30. Deze voerde ons langs de verschillende watervallen die hier in de Columbia rivier eindigen.

Eerst bij het Bradford Island Visitor Center geweest. Hier is een dam in de Columbia rivier gelegd om elektriciteit op te wekken. De boten worden hier door een sluizen complex geleid en voor de vissen is er een vistrap. Bij het visitor center had je een goeie blik op de dam maar een nog betere op de vistrap. In de columbia rivier zit enorm veel vis vooral zalm en forel. De vissen willen allemaal stroomopwaarts om eitjes te legen. De vistrap maakt dit mogelijk. Bij het vistor center is er een glazen wand om de vissen voorbij te zien zwemmen.

Op hetzelffde Bradford Island is ook een viskwekerij voor forel en zalm. Deze is in 1909 gestart en wordt daarom als een historic landmark bestempeld. Hier is ook een vijver waarin twee grote steur vissen rondzwemmen. Ook deze kon je via een glazen wand bekijken.

Daarna zijn we naar Cascade Locks geweest. Bij dit plaatsje waren vroeger de sluizen voordat de dam werd aangelegd. Nu is het een plaats met veel watersport activiteiten zoals rondvaarten, zeilen en kajakken. Ook hebben we een tijdje staan kijken hoe een man aan het vissen was. Gewoon met een groot schepnet, ongeveer 1 meter in doorsnee, in het water en wachten tot de vis erin zwom. Bijna elke 2 a 3 minuten haalde hij een forel boven water van 30 à 35 cm groot. Deze kon je dan ter plekke kopen. In dit plaatsje hebben we ook geluncht, ciabatta met zalm.

Toen door naar de historische highway nr 30, Langs deze weg zijn er 5 watervallen te bewonderen, Horsetail falls, Multnomah falls, Wahkeena falls, Bridal Veil falls en Latourell Falls. De meest populaire en hoogste is de Multnomah die in 2 stappen naar beneden komt, de upper fall is 165 meter en de lower fall is 21 meter. Hier werd ook nog een paar in de echt verbonden, hoe romantisch (tussen al die toeristen).

De laatste stop vandaag was Vista House, waar een mooi panorama over de Columbia rivier en omgeving was te zien.

Een deel van de vistrap

Vissen springen een trapje hoger

Alle vissen die de trap passeren worden geteld

Vissen passeren de vistrap

De Grote Zeemeermin

Steur

Steur 

Regenboog forel

Bonneville Hatchery

Radarboot

Visser bezig met schepnet

Alweer een forel

Bridge of the Gods

Horsetail Falls

Multnomah Falls

De bruid van vandaag

Wahkeena Falls 

Bridal Veil Falls

Latourell Falls

Latourell Falls

Vista House uitzicht punt

27 juni - McKenzie pas / Ghost town

Temperatuur 5C/21C
Bewolkt/Licht bewolkt
Gereden 392km

Vanmorgen begonnen met een trip naar de McKenzie pas. Het was even spannend of deze open zou zijn in verband met het opruimen van de winterse neerslag. Normaal gesproken zou de pas vanaf de derde maandag in juni open moeten zijn. Maar google maps gaf aan dat de weg nog dicht zou zitten. Gelukkig was dit niet waar en konden we de trip naar de top toch maken. Het doel was om de Dee Wright Observatory te bekijken. Ook dit punt was te zien in Wie is Mol uit 2017, en wel in deze aflevering.

Op de top aangekomen was het erg koud, rond de 5 graden, met af en toe wat regen druppels. Gelukkig hadden we onze Yellowstone hoodies nog om er overheen aan te trekken. Maar er waren ook Amerikanen die in t-shirt en korte broek uit de auto stapten en vlug daarna weer in stapten.

De Dee Wright Observatory is een uitkijktoren gebouwd van lava stenen. De toren is gelegen in een lava veld boven op de McKenzie berg. Deze berg maakt deel uit van de Cascade bergketen waar ook de Three Sisters, Mount Hood, Mount Helen en Mount Rainier toe behoren. De laatste twee staan ook nog op het programma om te bezoeken.

Daarna doorgereden naar een ghost town, Saniko. Tijdens onze lunchpauze nog even wat foto's gemaakt van de typische campers waarmee de Amerikanen rondrijden, de RV (Recreation Vehicle). Het is het formaat van een touringcar bus en normaal gesproken hangt er een gewone personen auto aan de trekhaak met een speciale dissel. Ook de caravans waarmee ze hier rijden zijn nogal groot en hoog. 

Volgens internet bronnen zouden er in Saniko ghost town ook opnames voor WIDM zijn gemaakt. Maar helaas, deze ghost town kwam niet overeen met de beelden die in de aflevering zaten. Maar desalniettemin wel een leuk plaatsje om door heen te wandelen. 

We zitten nu aan de Columbia rivier, op de grens van de staat Oregon en de staat Washington.

Dee Wright Observatory

Lava velden

Ff lunchen

Klein formaat RV met auto op de trekhaak

Groot formaat RV

Typisch Amerikaanse caravan

Ghost town

Columbia rivier